Obecnie wytwarza się wiele produktów o kluczowym znaczeniu dla ochrony oraz polepszenia warunków zdrowotnych i jakości życia. Jest to szczególnie ważne teraz, w dobie światowej ekspansji koronawirusa, narażającego całe populacje na ryzyko infekcji. Stało się to impulsem do podejmowania przez rządy poszczególnych państw, jak też przez organizacje międzynarodowe, szeregu inicjatyw obronnych. Pandemia COVID-19 wywiera bezprecedensową presję na dostarczanie środków ochrony indywidualnej (PPE), wyrobów medycznych i materiałów laboratoryjnych, z których wiele powinno spełniać warunki sterylności. Metodą odpowiednią do sterylizacji tych produktów jest szeroko stosowana w rutynowych usługach komercyjnych sterylizacja radiacyjna. W ostatnich latach za pomocą techniki radiacyjnej osiągnięto inaktywację wirusów i MERS-CoV i SARS-Cov (w 2020 roku włączono w to SARS-Cov2). Ogólnie rzecz biorąc, technologie radiacyjne, wykorzystujące zarówno źródła gamma jak i akceleratory wysokoenergetycznych elektronów, przynoszą ogromne korzyści w dziedzinach opieki zdrowotnej, technologii tworzyw polimerowych, technologii żywności i ochrony środowiska, co ma istotny wydźwięk społeczny i wpływ na rozwój przemysłu.

Sterylizacja radiacyjna ma wiele zalet, takich jak:

• wysoka skuteczność inaktywacji patogenów,
• nieodwracalne uszkodzenie ścianek mikroorganizmów i ich materiału genetycznego (kwasów nukleinowych),
• skuteczna i równomierna penetracja promieniowania w sterylizowanych obiektach,
• możliwość sterylizacji w zamkniętym opakowaniu docelowym, co eliminuje ryzyko wtórnej infekcji,
• nie wprowadza dodatkowych substancji do sterylizowanego materiału,
• krótki czas procesu,
• jest bezpieczna i pozwala na użycie materiałów bezpośrednio po sterylizacji.

Wiedza o tej technice jest jednak nadal niewystarczająca.