Prof. Marek Trojanowicz jest chemikiem analitykiem, którego cała działalność zawodowa od ukończenia studiów w 1966 roku związana jest z Wydziałem Chemii Uniwersytetu Warszawskiego oraz z Instytutem Chemii i Techniki Jądrowej w Warszawie. Dyplomant Prof. Wiktora Kemuli, obronił doktorat promowany przez Prof. Adama Hulanickiego, habilitował się w roku 1981, a tytuł profesora otrzymał w roku 1991. W latach 1999-2014 był profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego, od roku 1992 do chwili obecnej – również profesorem w Instytucie Chemii i Techniki Jądrowej. Szeroką aktywność międzynarodową M. Trojanowicza rozpoczął staż podoktorski u wybitnego elektroanalityka japońskiego Prof. Nobuyuki Tanaki na Uniwersytecie Tohoku w Sendai. Pozycję międzynarodową M. Trojanowicza ugruntowały liczne długoterminowe staże w uczelniach USA (Universiy of Michigan, University of California at Riverside), Australii (Univeristy of New South Wales w Sydney, University of Tasmania), Japonii (Okayama University) i Brazylii (University of Sao Paulo, Pontifical Catholic University of Rio de Janeiro), a także w wielu krajach europejskich. Wyrazem tego uznania były zaproszenia do wygłoszenia 55 wykładów plenarnych na konferencjach międzynarodowych, członkostwo rad redakcyjnych 10 czasopism międzynarodowych, uczestnictwo w 5 projektach finansowanych przez Komisję Europejską i wiele dwustronnych umów o współpracę z partnerami zagranicznymi.
Do największych osiągnięć naukowych prof. M. Trojanowicza zaliczyć należy stworzenie na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego liczącego się w skali międzynarodowej ośrodka analizy przepływowej ze znaczącymi osiągnięciami w rozwoju nowych metod detekcji i przetwarzania on-line analizowanych materiałów. Razem ze współpracownikami zainicjował szereg nowych kierunków badań w macierzystej uczelni, jak i w skali krajowej, a opracowane metody analityczne zorientowane są na potrzeby analizy środowiskowej, diagnostyki klinicznej, badania dzieł sztuki oraz kontroli przebiegu procesów radiacyjnych prowadzonych w roztworach na potrzeby ochrony środowiska. Do najważniejszych osiągnięć badawczych prof. M. Trojanowicza i współpracowników w zakresie elektrochemicznych metod analitycznych należy opracowanie teorii potencjometrycznych miareczkowań kompleksometrycznych, konstrukcja elektrod jonoselektywnych ze stałym kontaktem wewnętrznym, opracowanie enzymatycznego bioczujnika pastowego oraz pionierskie zastosowania nanorurek węglowych w elektrodach sitodrukowanych W zakresie analizy przepływowej to konstrukcja mikroprocesorowego układu do pomiarów przepływowo-wstrzykowych z detekcjami fotometrycznymi i elektrochemicznymi, konstrukcja detektorów optoelektronicznych do analizy przepływowej, zastosowanie transformacji Fourierowskiej do prowadzenia pomiarów przepływowych oraz opracowanie szeregu metod radiochemicznych do kontroli bezpieczeństwa pracy reaktorów jądrowych. W zakresie wysokosprawnych metod rozdzielania to m.in. opracowanie unikalnych detekcji potencjometrycznych do wysoko-sprawnej chromatografii jonowej, zastosowanie detektorów elektrochemiczych z bioczuj-nikami enzymatycznymi i zastosowanie porfirynowych faz stacjonarnych w HPLC, opracowanie metody identyfikacji modyfikacji genetycznych w żywności przy użyciu czipu elektroforetycznego, oraz opracowanie metod oznaczania całkowitej zawartości związków fluoroorganicznych (TOF) i metody HPLC z detekcją fluorymetryczną do śladowych oznaczeń detergentów perfluorowanych. W zakresie archeometrii to kompleksowe badania barwników w historycznych tkaninach Koptyjskich metodami chromatograficznymi i elektro-foretycznymi z różnymi detekcjami W zakresie zastosowanie promieniowania jonizującego w ochronie środowiska to optymalizacja warunków prowadzenia procesów i zaproponowanie mechanizmu rodnikowego rozkładu radiacyjnego wybranych pestycydów, farmaceutyków oraz perfluorowanych związków organicznych. M. Trojanowicz opublikował 365 prac tym 2 monoautorskie monografie, zredagował/współredagował 5 innych wydawnictw książkowych oraz był autorem/współautorem 42 rozdziałów w książkach.
M. Trojanowicz został wyróżniony w 2003 r. medalem honorowym Japońskiego Towarzystwa Analizy Przepływowej. Osiągnięcia M. Trojanowicza były wyróżnione medalem imienia Wiktora Kemuli Polskiego Towarzystwa Chemicznego w roku 2009, medalem imienia Andrzeja Waksmundzkiego w roku 2016, przyznanym przez Komitet Chemii Analitycznej PAN oraz nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w roku 2012 za całokształt dorobku naukowego. Był powołany jako ekspert przez Komisję Europejską w VI Programie Ramowym. Jako ekspert Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Wiedniu delegowany był na misje do Libii i Arabii Saudyjskiej w dziedzinie wykorzystania technik radiacyjnych w ochronie środowiska. M. Trojanowicz w latach 1992-2004 pełnił z wyboru funkcję sekretarza naukowego Komitetu Chemii Analitycznej PAN. W latach 1981-83 był krajowym reprezentantem w Chemometrics Society, a w latach 2001-11 był członkiem Komitetu Doradczego Portugalskiej Fundacji Nauki i Technologii REQUIMTE. Od roku 2004 jest z wyboru członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
