Obecny stan medycyny nuklearnej umożliwia diagnozowanie infekcji i stanów zapalnych przy pomocy znaczników technetowych. Istotne jest jednakże, aby nowe radiofarmaceutyki rozróżniały infekcje bakteryjne od stanów zapalnych jałowych.

Udoskonalenie diagnostyki ognisk zapalnych może stać się znaczącym osiągnięciem, jeśli te radiofarmaceutyki będą faktycznie „specyficzne dla infekcji bakteryjnych”, co może być osiągnięte w przypadku peptydów antybakteryjnych lub „niespecyficzne” ale charakteryzujące się lepszą farmakokinetyką oraz mniejszym gromadzeniem radioaktywności w tkankach zdrowych niż ma to miejsce w przypadku wyznakowanych leukocytów czy ludzkiej immunoglobuliny (HIGg).

Celem pracy było opracowanie metody znakowania technetem-99m peptydu antybakteryjnego dostępnego w ramach realizowanego projektu. UBI (pochodna ubiquicidin) znakowano Tc-99m bezpośrednio w środowisku borowodorku potasu i priofosforanu cyny jako czynników redukujących. Składniki do znakowania UBI Tc-99m przygotowano w formie suchego zestawu, zawierającego 34μg UBI, 4μg Pyr-Sn, 40μg KBH4. Zestaw był znakowany 0,2ml roztworu nadtechnecjanu sodu (200 MBq/ml) i inkubowany przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Czystość radiochemiczna była kontrolowana metodą chromatografii cienkowarstwowej TLC oraz wysokosprawnej chromatografii cieczowej HPLC i wynosiła powyżej 95%. Zestawy do znakowania były stabilne przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Zbadano wiązanie kompleksu ^99mTc-UBI do białek w osoczu krwi ludzkiej oraz wiązanie do leukocytów w warunkach in vitro. Sprawdzono biodystrybucję preparatu u myszy zdrowych. Kompleks ^99mTc-UBI jest wydalany głównie przez nerki. Po 2 godz. wychwyt w nerkach wynosi około 6%. Wykonano badania scyntygraficzne u szczurów z infekcją mięśnia udowego wywołaną podaniem żywych bakterii (staphyloccocus aureus) oraz bakterii zdeaktywowanych w wysokiej temperaturze.