Raporty IChTJ. Seria A nr 3/2004
Grażyna Przybytniak
Reakcje rodnikowe DNA stanowią pierwszy etap wielu procesów komórkowych, w następstwie których powstają
uszkodzenia materiału genetycznego organizmów. W przeprowadzonych badaniach modelowych tego typu
przemiany inicjowano promieniowaniem jonizującym, które prowadzi do utraty albo pozyskania elektronu
przez substrat i powstania jonowych produktów rodnikowych. Metodą niskotemperaturowej spektroskopii EPR
stwierdzono, że w nukleotydach stanowiących monomeryczne podjednostki DNA, po wychwycie elektronu i
utworzeniu anionorodnika, zachodzi w następstwie proto-nowania separacja ładunku i niesparowanego spinu.
Pierścienie purynowe wykazują tendencję do przyłączania protonu do atomu węgla C8, co potwierdzono
jednoznacznie dla guaniny wykorzystując efekt izotopowy. W ten sam sposób po raz pierwszy zidentyfikowano
produkt podwójnego protonowania anionorodnika guaniny, nieodwracalnego przy C8 i odwracalnego przy endocyklicznym
atomie azotu N7 pierścienia imidazolowego. Udowodniono, że protonowanie grupy aminowej anionorodnika
cytozyny zapobiega reakcjom protolizy z udziałem atomów węgla pierścienia pirymidyny. Kationorodniki,
które powstają w następstwie utraty elektronu przez cząsteczkę, są w 77 K trwałe tylko dla nukleotydów
guaniny i adeniny. Część z nich osiąga stabilizację poprzez uwolnienie jednego z protonów deoksyrybozy.
Natomiast w kationorodniku tyminy grupa karbonylowa ułatwia oderwanie protonu z sąsiedniego podstawnika
metylowego prowadząc do powstania rodnika typu allilowego.
W zamrożonych roztworach wodnych DNA, w pierwszym etapie radiolizy, powstają anionorodniki pirymidyn
i kationorodnik guaniny. Wykazano, że elektrony zlokalizowane na cytozynie nie są przenoszone do tyminy
w wyniku termicznej aktywacji, co stanowi pośredni dowód na szybkie protonowanie anionorodnika
cytozyny w obrębie pary komplementarnej. Metodą dichroizmu kołowego i liniowego stwierdzono, że
jony żelaza(III) powodują sil-ne zaburzenie helikalnej struktury DNA świadczące o koordynacji Fe(III) z
zasadami azotowymi. Taka lokalizacja akceptora elektronów ułatwia ich dalekozasięgowe przeniesienie,
nawet na odległość kilkudziesięciu par zasad. Natomiast przebieg procesów rodnikowych w DNA indukowanych
promieniowaniem jonizującym w obecności tioalkoholi zależy od ich ładunku. W 77 K międzycząsteczkowe
przeniesienie dziury z DNA do tioalkoholu jest możliwe wówczas, gdy dodatni ładunek tioalkoholu, np.
cysteaminy, wiąże go ściśle z polianionową biocząsteczką. Natomiast naprawy rodników powstających w
wyniku radiacyjnego utleniania DNA, tj. kationorodnika gua-niny oraz rodnika tyminy typu allilowego,
zachodzą z udziałem grup sulfanylowych w wyższych temperaturach, a wpływ ładunku tioalkoholu nie jest
czynnikiem decydującym o procesie.