Raporty IChTJ. Seria B nr 7/2014
(Multiparametric “triage” assay for biological dosimetry. Part 5. The concept of network in biological dosimetry)
Anna Lankoff, Teresa Bartłomiejczyk, Kamil Brzóska, Iwona Buraczewska, Teresa Iwaneńko, Sylwia Męczyńska-Wielgosz, Elżbieta Przygoda, Barbara Sochanowicz, Sylwester Sommer, Tomasz Stępkowski, Irena Szumiel, Iwona Wasyk, Maria Wojewódzka, Karolina Wójciuk, Grzegorz Wójciuk, Marcin Kruszewski
W dozymetrii biologicznej stosowane są różne testy cytogenetyczne w celu oceny częstości zmian chromosomalnych i szacowania dawki promieniowania zaabsorbowanej przez narażoną osobę. Utworzenie trwałej sieci laboratoriów biodozymetrycznych, obejmującej liczne, specjalistyczne laboratoria, w istotny sposób poprawi wydajność szacowania zaabsorbowanej dawki promieniowania podczas wypadku radiacyjnego na dużą skalę. Obecnie najlepsze metody dozymetrii biologicznej oparte są na analizie uszkodzeń chromosomów. Do metod tych należą: test chromosomów dicentrycznych, test mikrojądrowy i test gamma-H2AX. Raport dotyczy koncepcji utworzenia sieci laboratoriów biodozymetrycznych i opisuje jej potencjał do szacowania zaabsorbowanej dawki promieniowania podczas wypadku radiacyjnego oraz przedstawia globalne sieci dozymetrii biologicznej (np. RANET), europejskie sieci dozymetrii biologicznej (np. RENEB) i koncepcję polskiej sieci dozymetrii biologicznej.