Raporty IChTJ. Seria B nr 1/2017
(Reduction of electron beam energy in the ILU-6 accelerator)
Sylwester Bułka, Zbigniew Zimek
Akcelerator IŁU-6 charakteryzuje się możliwością zmiany energii przyśpieszonych elektronów w przedziale 0,5-2 MeV przy mocy średniej wiązki na poziomie 20 kW. Uruchomiony w 1988 r. akcelerator jest podstawowym urządzeniem instalacji pilotowych działających w Centrum Badań i Technologii Radiacyjnych Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej (IChTJ). Zgodnie z założeniami instalacje pilotowe są przeznaczone do realizowania tematów badawczych i wdrażania technologii radiacyjnych. Prace eksperymentalne prowadzone przy wykorzystywaniu akceleratora IŁU-6 wraz z szeregiem układów pomocniczych obejmowały różnorodne procesy radiacyjne w fazie gazowej, ciekłej i stałej. Jednocześnie poszczególne technologie radiacyjne, takie jak sieciowanie cienkich folii polimerowych, obróbka powierzchniowa czy powierzchniowa dezynsekcja ziarna, wymagają stosowania energii wiązki elektronów w zakresie 0,15-0,3 MeV. Aby spełnić ten warunek, wprowadzono niezbędne zmiany w konstrukcji akceleratora IŁU-6, umożliwiające rutynowe stosowanie wiązki elektronów na tym poziomie energii. Podstawowym elementem układu odpowiedzialnego za wytworzenie pola elektrycznego przyśpieszającego strumień elektronów jest modulator impulsowy, przeznaczony do zasilania generatora pracującego z częstotliwością roboczą 127 MHz. Samowzbudny generator jest zbudowany na bazie triody próżniowej. Generator zasila rezonator, w którym amplituda fali stojącej pola elektrycznego przyśpiesza strumień elektronów emitowanych z katody umieszczonej w centralnej części rezonatora. Obniżenie amplitudy impulsu zasilającego generator skutkuje obniżeniem napięcia przyśpieszającego elektrony, a tym samym ich energii. Należy podkreślić, że zmian prowadzących do obniżenia minimalnej energii elektronów w akceleratorze IŁU-6 dokonano przy założeniu zachowania wszystkich dotychczasowych charakterystyk akceleratora oraz układów sterowania, sygnalizacji i blokad. W ramach modernizacji zaprojektowano i wykonano półprzewodnikowy układ zasilania impulsowego, umożliwiający obniżenie poziomu amplitudy generowanej energii wysokiej częstotliwości. Przetestowano układ wytwarzający odpowiednio niskie napięcie zasilające generator, niezbędne dla podtrzymania warunków wzbudzania generatora. Zmodyfikowano także układ działa elektronowego, aby umożliwić efektywną emisję elektronów z katody przy małym natężeniu pola elektrycznego w przestrzeni okołokatodowej. Odwrócono biegunowość napięcia z zewnętrznego źródła zasilania polaryzacji katody. Bardziej skutecznym, ale trudnym do przeprowadzenia, działaniem byłoby przemieszczenie katody wzdłuż osi rezonatora.
Dla potwierdzenia uzyskania założonych parametrów wiązki elektronów w zmodernizowanym akceleratorze IŁU-6 przeprowadzono pomiary z użyciem folii dozymetrycznych B3 i PCV. Ponadto wykonano obliczenia metodą Monte Carlo przy wykorzystaniu programu komputerowego Mode-RTL. Wyniki pomiarów i obliczeń potwierdziły zgodność energii wiązki elektronów z odczytem detektora poziomu napięcia przyśpieszającego. Rejestrowany rozrzut parametrów wynika z nieliniowości folii dozymetrycznej B3 przy wyższych poziomach mierzonej dawki bądź nieuwzględnionych w trakcie obliczeń parametrów, takich jak rozrzut energii elektronów czy zakrzywienie folii wyjściowej akceleratora wykonanej z tytanu. Stworzono tym samym warunki do rutynowego wykorzystania akceleratora IŁU-6 do pracy z wiązką elektronów o energii 0,15-0,3 MeV.